Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ "ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΚΙΑ ΞΥΔΗ

Η συγγραφέας Κάκια Ξύδη, διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" της Γιώτας Παπαδημακοπούλου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΑΤΙ, και έγραψε τη γνώμη της γι' αυτό στον προσωπικό της Facebook αλλά και σε ποικίλες ηλεκτρονικές, λογοτεχνικές ομάδες, την οποία και σας μεταφέρουμε:


"Κάποιοι λένε πως μια στιγμή ισούται με την αιωνιότητα, άλλοι πάλι πως μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα είδαν να περνάει εμπρός τους όλη τους η ζωή. Όταν τα περιθώρια έχουν στενέψει και πρέπει μέσα σε επτά μέρες να αντιληφθείς, να αναθεωρήσεις, να κατανοήσεις, να έρθεις αντιμέτωπος με όλη την μέχρι τότε ζωή σου, όταν η εσωτερική σύγκρουση που έχεις γύρω στα είκοσι χρόνια ξεσπάει και σε βασανίζει όσο τίποτε άλλο, τότε τι κάνεις; Πώς μπορείς να ξεπεράσεις τις αναστολές και τα θέλω σου και να τολμήσεις το αβέβαιο βήμα;
Λέει η Γιώτα στη σελίδα 223 «Το να αναλωνόμαστε σε αμπελοφιλοσοφίες είναι το πλέον εύκολο. Μπορούμε με τον τρόπο αυτό να παραστήσουμε τους φιλόσοφους, τους διανοούμενους, τους έξυπνους, τους προχωρημένους, τους υπομονετικούς, ακόμα και τους αισιόδοξους. Ωστόσο, κάτω από τη μάσκα όλων αυτών, είμαστε ένα και μόνο πράγμα: δειλοί! Μάλιστα, δειλοί! Γιατί δεν έχουμε τα κότσια να αρπάξουμε τις ευκαιρίες όταν αυτές έρχονται, για να μην κινδυνέψουμε να φάμε τα μούτρα μας. Δεν τολμάμε να ρισκάρουμε για να μην απογοητευτούμε. Αλλά ειλικρινά τώρα, τι ζωή είναι αυτή όταν στερείσαι όλα εκείνα τα μικρά ή μεγάλα πράγματα που ουσιαστικά της δίνουν υπόσταση και αξία;»
Ο Αντρέας έφτασε πάνω σε ένα ψηλό βράχο γεμάτο αμφιβολίες, αναστολές και λάθη. Εκεί πάνω κλυδωνίζεται από τον αέρα της επιθυμίας και του έρωτα που τον μαστιγώνει και πρέπει να κάνει το επόμενο βήμα. Το τοπίο όμως είναι ομιχλώδες στο μυαλό του και δεν μπορεί καθαρά να δει τι του επιφυλάσσει η μοίρα. Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι η καταστροφή του αλλά μπορεί να είναι και η σωτηρία του. Όμως δεν παίρνει άλλη αναβολή αυτό πρέπει να γίνει όσο πιο σύντομα γίνεται. Τα περιθώρια όλο και στενεύουν ο χρόνος του τελειώνει.
Η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με χιούμορ, ειλικρίνεια και σωστή γραφή μας κάνει να ταυτιστούμε με τους ήρωές της και να απολαύσουμε πραγματικά με όλες μας τις αισθήσεις ένα ολοκληρωμένο ανάγνωσμα. Το σίγουρο είναι ένα ότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα που ο Ανδρέας και η Αλεξάνδρα καλούνται να πάρουν αποφάσεις που αφορούν όλη την μετέπειτα ζωή τους περνάει εμπρός από τα μάτια μας και η δική μας η ζωή. Βλέπουμε και τα δικά μας τα λάθη και αναθεωρούμε για πολλές συμπεριφορές μας. Και επίσης το σίγουρο είναι ότι με αυτά που μας κάνει η Γιώτα δεν μπορούμε να την ξεχάσουμε…"

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου